Przejdź do zawartości

Nauka nienawiści

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nauka nienawiści
Наука ненависти
Autor

Michaił Szołochow

Typ utworu

opowiadanie wojenne

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

ZSRR

Język

rosyjski

Data wydania

1942

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1977

Wydawca

Czytelnik

Nauka nienawiści (ros. Наука ненависти) – opowiadanie z 1942, autorstwa radzieckiego pisarza Michaiła Szołochowa.

W latach 1941–1945 Szołochow przebywał jako reporter wojenny z ramienia Prawdy i Krasnej Zwiezdy na froncie II wojny światowej (w randze komisarza pułkowego[1]). Pokłosiem tego była niedokończona powieść Walczyli za Ojczyznę oraz opowiadanie agitacyjne[2] Nauka nienawiści napisane w 1942. Ukazało się ono na łamach Prawdy 22 czerwca 1942. Celem powstania dzieła było wezwanie do nieugiętej walki z hitlerowcami, poprzez ukazanie ich wojennych okrucieństw i barbarzyństwa w stosunku do żołnierzy i jeńców radzieckich, a także ludności cywilnej. Bestialstwa niemieckie ukazane są w ustnej opowieści doświadczonego lejtnanta Gierasimowa, który dostał się do niemieckiej niewoli, jaką przeżył i wrócił do Armii Czerwonej, by dalej walczyć[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. WP Książki, Michaił Szołochow
  2. Michaił Szołochow, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-08].
  3. Michaił Szołochow, Nauka nienawiści, Czytelnik, Warszawa, 1977, posłowie