Nauka nienawiści
Autor | |
---|---|
Typ utworu |
opowiadanie wojenne |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania | |
Pierwsze wydanie polskie | |
Data wydania polskiego | |
Wydawca |
Nauka nienawiści (ros. Наука ненависти) – opowiadanie z 1942, autorstwa radzieckiego pisarza Michaiła Szołochowa.
W latach 1941–1945 Szołochow przebywał jako reporter wojenny z ramienia Prawdy i Krasnej Zwiezdy na froncie II wojny światowej (w randze komisarza pułkowego[1]). Pokłosiem tego była niedokończona powieść Walczyli za Ojczyznę oraz opowiadanie agitacyjne[2] Nauka nienawiści napisane w 1942. Ukazało się ono na łamach Prawdy 22 czerwca 1942. Celem powstania dzieła było wezwanie do nieugiętej walki z hitlerowcami, poprzez ukazanie ich wojennych okrucieństw i barbarzyństwa w stosunku do żołnierzy i jeńców radzieckich, a także ludności cywilnej. Bestialstwa niemieckie ukazane są w ustnej opowieści doświadczonego lejtnanta Gierasimowa, który dostał się do niemieckiej niewoli, jaką przeżył i wrócił do Armii Czerwonej, by dalej walczyć[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ WP Książki, Michaił Szołochow
- ↑ Michaił Szołochow, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-08] .
- ↑ Michaił Szołochow, Nauka nienawiści, Czytelnik, Warszawa, 1977, posłowie